Cynisme stamt af van een Hellenistische school in de Griekse oudheid. Het was gebaseerd op de filosofische levenswijze van de oude filosoof, Socrates. Zijn idee was om een leven te leiden zonder rijkdom, schaamte of culturele gewoontes en vooral in de natuur om hen heen. Deze levenswijze bleef bestaan tot de vijfde eeuw, het idee niet. In de negentiende eeuw eeuw werden de negatieve aspecten uit het Cynisme gehaald en dus kwam een nieuwe vorm van cynisme. Cynisme ging vanaf toen over het uitspreken van dingen die normaal taboe zijn, minachting naar andere mensen, alleen een eigen mening, en het schaamteloze om te zeggen wat iemand wilde. Cynisme betekent oorspronkelijk hond in het Grieks, omdat een hond deed wat zijn behoeftes waren, in de positieve zin. Nu is het kwetsend en hoort er een bitter lachje bij.